Πρωτότυπος τίτλος: The Silkworm

Συγγραφέας: Robert Galbraith aka J.K.Rowling

Εκδόσεις: Ψυχογιός

Κυκλοφορία: 20 Νοεμβρίου 2014

Σελίδες: 624

Η Ρόουλινγκ μας έταξε σειρά και σειρά μας δίνει. Το δεύτερο βιβλίο με πρωταγωνιστή τον Βρετανό ντετέκτιβ Κόρμοραν Στράικ και την δυναμική βοηθό του Ρόμπιν κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά το πρώτο, όπως περίπου γινόταν και με τα Χάρι Πότερ. Βέβαια, για όσους δεν το γνωρίζουν, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με σχολές μαγείας και ξόρκια αλλά με στυγερά εγκλήματα που αναζητούν το δράστη τους κι έναν εκπληκτικό ντετέκτιβ που δεν αμφιβάλλεις ποτέ πως θα λύσει το έγκλημα.

Στο δεύτερο αυτό βιβλίο ξαναβρίσκουμε τον Κόρμοραν να ζει την καθημερινή ρουτίνα του, με καχύποπτες ή απατημένες συζύγους, να αναλαμβάνει μια ακόμα όχι και τόσο συναρπαστική αναζήτηση, εκείνη του εκκεντρικού συγγραφέα Όουεν Κουίν που έχει εξαφανιστεί από το σπίτι του και δε δίνει σημεία ζωής. Βέβαια ο Όουεν το έχει ξανακάνει πάμπολλες φορές αυτό και κανείς δεν του δίνει σημασία πια στα σοβαρά. Γιατί δεν είναι και ο πιο συμπαθητικός άνθρωπος και το μόνο που τον νοιάζει είναι να τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Ιδίως τώρα, που έχει γράψει ένα τρομερό βιβλίο με το οποίο έρχεται να συνταράξει όλο τον συγγραφικό κόσμο συκοφαντώντας και γελοιοποιώντας συγγενείς, γνωστούς, φίλους και εχθρούς. 

 

Όλα περιπλέκονται, όταν ο συγγραφέας θα βρεθεί δολοφονημένος με τον ίδιο ακριβώς φρικιαστικό τρόπο με τον οποίο έχει “σκοτώσει” τον εαυτό του μέσα στο δικό του φοβερό βιβλίο. Ο Κόρμοραν θα πρέπει να ανακαλύψει το δολοφόνο και γρήγορα μάλιστα, εντοπίζοντας την αλήθεια πίσω από τα λόγια και τους ισχυρισμούς όλων όσων θεωρεί υπόπτους και εν τέλει να αποκαλύψει για άλλη μια φορά έναν δολοφόνο που ήταν από την αρχή μπροστά στα μάτια μας. 

 

Το ότι όλη η ιστορία διαδραματίζεται στο χώρο των εκδόσεων και της λογοτεχνίας γενικότερα, ήταν για μένα ένα ακόμα προτέρημα, αφού είναι ένας κόσμος με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ξέρω καλά πως και η ίδια η Ρόουλινγκ τον γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά.

Μπορεί το βιβλίο αυτό να μην διαθέτει κάποια τρομερή αγωνία που να σε κάνει να μην το αφήνεις από τα χέρια σου, διαθέτει όμως την αναμφίβολα υπέροχη ατμόσφαιρα του Λονδίνου που συνοδεύει όλα τα λονδρέζικα βιβλία της Ρόουλινγκ, δύο ήρωες που νιώθεις πως γνωρίζεις σιγά-σιγά τόσο καλά όσο γνώριζες κάποτε τους μικρούς μάγους και πλάι στους οποίους νιώθεις μια σιγουριά και μια εμπιστοσύνη, αλλά και μια ενδιαφέρουσα πλοκή που δεν μπορείς να μαντέψεις το δολοφόνο ούτε καν στη μέση του βιβλίου. Η γραφή της Ρόουλινγκ είναι σταθερή κι έμπειρη. Δε χρειάζεται φανφάρες, μεγάλες κουβέντες κι “εμπορικότητες”. Την εμπιστεύομαι κάθε φορά όλο και περισσότερο και δε με διαψεύδει ποτέ όταν λέω πως είναι η πιο αγαπημένη μου συγγραφέας και τη βάζω πάνω απ’ όλους.