Καθηγητής Gilderoy Lockhart (26/1/1964) 

 

 

 

Γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1964, από μητέρα μάγισσα και πατέρα μαγκλ. Το 1975 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Χόγκουαρτς, όπου κατατάχθηκε στον κοιτώνα Ravenclaw. Πριν ξεκινήσει την καριέρα του ως Καθηγητής Άμυνας Ενάντια στις Σκοτεινές Τέχνες είχε βραβευτεί με το Τάγμα του Μέρλιν, μια από τις πιο σημαντικές τιμητικές διακρίσεις στον μαγικό κόσμο. Βέβαια, το πιο ταιριαστό βραβείο για τον Καθηγητή Lockhart ήταν το βραβείο “Πιο Γοητευτικό Χαμόγελο” του περιοδικού Witch Weekly.  

 

 

 

 

O Lockhart ήταν καλός μαθητής και οι καθηγητές του πίστευαν ότι θα κάνει μεγάλη καριέρα. Ο ίδιος διατυμπάνιζε ότι θα καταφέρει να δημιουργήσει μια φιλοσοφική λίθο πριν ακόμα αποφοιτήσει, καθώς και ότι μια μέρα θα γινόταν αρχηγός της Εθνικής Ομάδας Κουίντιτς της Αγγλίας. Τίποτα από τα δυο δεν συνέβη, καθώς η φιλοδοξία του ήταν μεγαλύτερη από την εργατικότητά του. Αγαπούσε μόνο να τραβάει την προσοχή, χωρίς να προσφέρει κάτι άλλο στον κόσμο. Στην ουσία, όμως, ήταν μια χρυσή μετριότητα, με την εξαίρεση του μεγάλου ταλέντου που είχε στα ξόρκια μνήμης. Εξασκήθηκε πολύ σε αυτά, με τρόπο ώστε συχνά να καταφέρνει τους άλλους μάγους και μάγισσες να ξεχνάνε τι ακριβώς είχε ή δεν είχε κάνει. 

 

 

 

 

Ως Καθηγητής Άμυνας δεν ήταν ιδιαίτερα μεταδοτικός. Όλο το μάθημα περιστρεφόταν γύρω από την προσωπικότητά του κι έτσι οι μαθητές δεν κατάφεραν να διδαχθούν και πολλά από τον ίδιο. Τις λίγες φορές που χρειάστηκε να συνδράμει τους μαθητές, όπως π.χ. όταν ο Χάρι έσπασε το χέρι του σε έναν αγώνα Κουίντιτς, η παρέμβασή του ήταν εντελώς αποτυχημένη, καθώς το ξόρκι του έκανε τα κόκαλα του Χάρι ελαστικά, αντί να τα “δέσει”. 

 

 

 

 

 

Έχασε τη μνήμη του στις 29 Μαΐου του 1993 εξαιτίας ενός ξορκιού μνήμης που βγήκε από το σπασμένο ραβδί του Ron κι έτσι πέρασε την υπόλοιπη ζωή του στο Νοσοκομείο St. Mungo’s για Μαγικές Ασθένειες και Τραυματισμούς, στην ίδια πτέρυγα με τους γονείς του Neville. 

 

 

 

 

 

 

Όταν ο Χάρι επισκέφθηκε μαζί με την υπόλοιπη παρέα τον Arthur Weasley στο εν λόγω νοσοκομείο, μίλησε με τον Lockhart, ο οποίος, όμως, είχε σημειώσει πολύ μικρή πρόοδο από την πρώτη ημέρα της νοσηλείας του κι έτσι δεν θυμήθηκε κανέναν από τους παρευρισκόμενους, ενώ ανέφερε στον Χάρι ότι δεν θυμόταν για ποιον λόγο του έστελναν τόσα γράμματα. Μέσα στο νοσοκομείο ξαναβρήκε το πάθος του για τις προσωπογραφίες του και άρχισε ξανά να γράφει βιβλία. Το τελευταίο βιβλίο που έγραψε είχε τίτλο “Ποιος είμαι;“. 

 

 

 

 

Ο Lockhart ήταν όλα όσα μας δίδαξε η Τζ.Κ. Ρόουλινγκ να μην είμαστε, δηλαδή μια καλογυαλισμένη απάτη, η οποία όταν μιλάει “εισπράττει” τις παρακάτω αντιδράσεις. 

 

 

 

 

 

Διαβάστε ακόμα:

Ποιο μέλος του Κοιτώνα Gryffindor έπρεπε να ανήκει στον Slytherin;

Γιατί ο μάγος Μέρλιν ανήκε στον Κοιτώνα Slytherin;

Σε ποιους Κοιτώνες θα ανήκαν οι Χάρι, Ρον και Ερμιόνη αν όχι στον Γκρίφιντορ;

Το φαινόμενο Hatstall και η σημασία του

Oκτώ πράγματα που δεν γνωρίζατε για τους Ιδρυτές του Hogwarts