Αστικοί θρύλοι που “παγώνουν” το αίμα, Α΄μέρος
Κάθε τόπος διαθέτει τις ομορφιές του, τα αξιοθέατα και τα πολύχρωμα τοπία που σαγηνεύουν το μάτι και ιστορίες που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Υπάρχουν όμως και ιστορίες που μένουν στην αφάνεια. Ενδιαφέρουσες ιστορίες για τις οποίες δεν γίνεται λόγος. Ιστορίες που πρωτοεμφανίστηκαν όταν ο άνθρωπος οργανώθηκε σε κοινωνίες. Ιστορίες που οι παππούδες έλεγαν στα εγγόνια τους για να τα τρομάξουν. Ύστερα αυτά τα έλεγαν σε φίλους τους το βράδυ γύρω από μια φωτιά και η αδρεναλίνη χτύπαγε κόκκινο. Αυτές οι ιστορίες πέρναγαν από γενιά σε γενιά και έμειναν ζωντανές στο χρόνο με μικρές παραλλαγές. Κάπως έτσι γεννήθηκαν οι αστικοί θρύλοι. Θέματα τους είναι συχνά φανταστικά πλάσματα, δολοφόνοι, δαίμονες και ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί ο νου σας. Μοιάζουν ψεύτικοι. Μήπως όμως κρύβουν μια δόση πραγματικότητας μέσα τους;
